Uwaga! Trasa od Landeku do granicy z województwem małopolskim na Wiśle w Harmężach (granica z gminą Czechowice-Dziedzice na południu do mostu w Harmężach na wschodzie) liczy 42 km. Od granicy na Wiśle w gminie Miedźna do Łąckiej Grobli w Łące trasa "Greenways" pokrywa się z trasą Eurovelo R4

Droga na Łącką Groblę skręca w prawo, jadąc dalej prosto mijamy duże ogrodnictwo, po 300 m wzdłuż ul. Goli skręcamy w lewo w prostopadłą szutrową ul. Dygasińskiego - w tym miejscu trasy: "Greenways" i Eurovelo (R4) rozdzielają się. Lekkim podjazdem pomiędzy polami z lewej a ciągiem domów mieszkalnych z prawej, po pokonaniu ok. 400 m, przy skręcie z ul. Leszczyńskiego, patrząc na wschód, zobaczymy panoramę Pszczyny. Po skręcie w prawo w ul. Piastów, po kilkuset metrach, skręcamy w lewo w ul. Tetmajera, której towarzyszą gęsto rosnące klony. Po chwili dojeżdżamy do XVI. wiecznego drewnianego kościółka pw. św. Mikołaja - jednego z cenniejszych zabytków ziemi pszczyńskiej. Kościół wraz z XVII. wieczną dzwonnicą i zabytkowym cmentarzem wznosi się na wysokiej skarpie.

Dalej ul. Tetmajera dojeżdżamy do centrum Łąki - czyli placu Jana Kupca, tu nasza trasa krzyżuje się ponownie z bardzo ruchliwą drogą Pszczyna - Strumień. Oprócz pomnika słynnego twórcy ludowego ziemi pszczyńskiej, przy placu znajduje się m.in. kawiarnia, piekarnia, a po drugiej stronie skrzyżowania "Bar pod Złotą Rybką". Po bardzo uważnym przekroczeniu skrzyżowania wjeżdżamy obok baru w ul. Grottgera, po kilkuset metrach dojeżdżamy do sklepu spożywczego, skręcamy w lewo w ul. Drzymały. Po dwóch zakrętach skręcamy w lewo w ul. Dąbrowskiego i po chwili mijając rozłożysty dąb na skarpie, skręcamy ostro w prawo w szutrową drogę śródpolną. Droga wznosi się do góry i już po chwili widzimy rozległą taflę Jeziora Goczałkowickiego i szaroniebieski zarys Beskidu Śląskiego. Jadąc pomiędzy polami mijamy dróżkę, która wiedzie do przysiółka Polniok, a tam w pobliżu, wśród pomnikowych lip, znajdziemy kapliczkę - podobno 300. letnią - z trzema figurkami Matki Boskiej.

Udając się dalej na wschód dojeżdżamy do ul. Jeziornej, która łączy Pszczynę z gminą Goczałkowice-Zdrój, a dalej prowadzi do Jeziora Goczałkowickiego - czoła zapory na Wiśle. Ulica Jeziorna jest dość ruchliwa i po jej przekroczeniu z należytą uwagą, wjeżdżamy na wprost w ul. Zimową. Tu zaczyna się charakterystyczna zabudowa wiejskich obszarów ziemi pszczyńskiej, na których dominują wielkie obszarowo gospodarstwa. Pomiędzy tradycyjnymi gospodarstwami dominują tu plantacje ogrodników -- rejon ten nazywany jest największym zagłębiem ogrodniczym w południowej Polsce. Po drodze mijamy kamienny krzyż ufundowany w 1872 r. Ulica Zimowa krzyżuje się z ul. św. Anny, którą pomiędzy pięknym ogrodem - wystawą, terenem plantacji i sprzedaży - możemy udać się na moment do XIX. wiecznego neogotyckiego kościółka św. Anny. Główna nasza trasa prowadzi jednak dalej ul. Zimową na wschód, po lewej otwarta przestrzeń upraw rolnych, dojeżdżamy pośród wysokich dębów do zakrętu ulicy w prawo tuż przed nasypem kolejowym. Po chwili dojeżdżamy do ul. Głównej i kierujemy się w lewo pod wiadukt kolejowy. Po przejściu na drugą stronę udajemy się dalej ul. Główną i następnymi ulicami Goczałkowic-Zdroju - zgodnie ze znakami - obok Urzędu Gminy aż do głównej alei w parku uzdrowiskowym, (ulice: Główna, Boczna, Szkolna Boczna, Poprzeczna, Krzyżanowskiego), obok Klasztoru Sióstr Salwatorianek skręcamy w prawo do uzdrowiska.

Wjeżdżamy do parku zdrojowego i po zejściu z roweru (strefa ciszy) przyglądamy się budynkom zdrojowym spacerując, mijając nowsze i stare zabudowania sanatoryjne dochodzimy do zabytkowego budynku dyrekcji uzdrowiska otoczonego drewnianą zadaszoną werandą. Naprzeciw obok budynku szpitala reumatologicznego możemy podziwiać śliczną zabytkową pijalnię otoczoną zielenią. Opuszczając aleję główną udajemy się ul. Parkową i ul. Uzdrowiskową w kierunku dworca kolejowego w Goczałkowicach-Zdroju. Po uważnym przejściu przez tory kolejowe udajemy się na wprost alejką szutrową pomiędzy stawem a szpalerem lip - ulubioną ścieżką spacerową goczałkowickich kuracjuszy. Pomiędzy stawami, rozlewiskami, przez fragmenty lasu docieramy do tzw. ul. Bór II, mijamy kamienny krzyż na rozdrożu z 1876 r. i jedziemy w kierunku lasu wałem wzdłuż stawu Zabrzeszczak, wśród podmokłych łąk, groblą pomiędzy stawami, docieramy w pobliże Wisły. Drogą gruntową w lesie łęgowym docieramy do fragmentu drogi z płyt betonowych i tędy do kładki na Wiśle, w tym miejscu możemy podziwiać ogrom budowli ziemnej, jaką jest czoło zapory goczałkowickiej.

W związku z zerwaniem kładki trasa prowadzi dalej trasą niebieską na czoło zapory, a następnie do skrzyżowania przy kościele św. Józefa w Zabrzegu. Jezioro Goczałkowickie, stawy rybne, podmokłe łąki i rozlewiska Wisły należą do zespołu przyrodniczego "Dolina Wisły", który jest cenioną ostoją ptactwa wodnego rodzimego i przelotnego. Rzeka Wisła jest granicą powiatu pszczyńskiego; dalej trasa "Greenways" biegnie przez Zabrzeg (gmina Czechowice-Dziedzice) do Landeka (gmina Jasienica), m.in. w pobliżu rezerwatu "Rotuz".